جامعه کارگری هیچ دوشواری ندارد

 گهگاه در خبرها می خوانیم و می شنویم که کارگران فلان کارخانه 13 ماه است حقوق نگرفته اند و این خبرها دستمایه بنگاه های خبر پراکنی غرب و شرق می گردند ( شرق شامل کشور های دوست و برادر روسیه، چین و کره شمالی نمی شود). البته حقوق نگرفتن یک کارگر در کشور های غربی به خاطر فقر مردم، فاجعه آمیز است ولی در ایران اسلامی یک کارگر می تواند یک سال یا حتی سال ها بدون دریافت حقوق به کارش ادامه بدهد. دلیل این امر نیز تفاوت فاحش میان فرهنگ کار و دارایی های کارگران در ایران اسلامی و کشورهای غربی است و همین تفاوت فرهنگی باعث سردرگمی شبکه های دروغ پراکنی غربی می شود و خبر بی حقوق ماندن کارگارن را به اشتباه تفسیر می کنند. به هرحال این سوتفاهم ها باعث دلواپسی بخشی از مردم شده و در این نوشته سعی کردیم حقایق زندگی کارگران ایرانی را بازگو کنیم.  

در کشورهای غربی، یک کارگر با انجام هشت ساعت کار روزانه در محل کارش می تواند نیازهای اولیه خود وخانواده اش را برطرف کند و اگر حقوقش قطع شود، شرمنده زن و بچه اش می شود. به عبارتی زندگی کارگران غربی به شدت وابسته مواجب ماهیانه اشان است. اما در ایران کارگران نه از روی نیاز که برای تفریح به کارگری می پردازند، در واقع کارگران تنها به خاطر فرهنگ کار و تلاش در ایران و برای پر کردن اوقات فراغت شان به کارگری روی می آورند. آمارها نشان می دهد همانطور که در صدا و سیمای میلی به نمایش در می آید، بخش بزرگی از کارگران، روحانیونی هستند که برای رضای خدا و عمل به وظایف شرعی شان رو به کارگری می آورند. بسیاری از این کارگران شرعی نیازی به حقوق ندارند و خودشان از گرفتن حقوق خودداری می کنند. حتی دیده شده که مدیر کارخانه به پنج تن آل عبا و عمامه قسم خورده و ولی کارگران حاضر نشده اند که پولی بگیرند. 

البته باید گفت که بخش دیگری از کارگران، سرمایه دارانی هستند که تنها برای سلامتی و بدنسازی به کارگری روی می آورند. بدین ترتیب هم در هزینه باشگاه صرفه جویی می کنند و هم می توانند هیکل های خفن همراه با سیکس پک و هر روز سکسی تر از دیروز داشته باشند. 

در نهایت هم بخشی از کارگران که کارگری تنها شغل آنان است، در مواقع اضطرار با صرفه جویی در هزینه ها غیر ضروری، امور زندگی را می گذرانند. برای نمونه محمد کاربلد در مصاحبه با گزارشگر ما اعلام کرد که مجبور شده است بلیط هواپیما فرست کلس و هزینه هتل هشتت ستاره که برای یک ماه تفریح در هاوایی خریده بود را پس بدهد. تا بتواند هزینه زندگی اش را بدون هیج دوشواری تامین کند و هیچ بشر از او طلبکار نیست. البته روند بازپس گرداندن بلیط های هواپیما مشت محکمی بر صنعت گردشگری غرب وارد کرده. آمار ها نشان می دهد که  انصراف کارگران ایرانی از گردش در غرب، باعث از بین رفتن شصت و سه درصد صنعت گردشگری غرب شده است.