من همیشه کارم را به بهترین شکل ممکن انجام می
دهم. من همیشه بیشتر از اینکه به فکر سود خودم باشم، به فکر سود کلی جامعه هستم. من
هیچ وقت از مسئولیت
هایم فرار نمی
کنم و به عنوان آدم پر کاری شناخته می
شوم. من
هیچ وقت به کسی رشوه ندادم که چیزی بیشتر از حقم بگیرم و حقی را با رشوه گرفتن
پایمال نکرده
ام. من وقتی فکر می
کنم قانون مشکل دارد سعی نمی
کنم یک راه فرار
برای خودم پیدا کنم بلکه به قانون موجود اعتراض میکنم تا اصلاح شود. من هیچ وقت در
انجام مسئولیت بین دوست و آشنایانم و افراد غریبه تفاوتی قرار نمی
دهم. من هیچ وقت
توی صف سعی نمی
کنم که جلو بزنم یا زرنگی کنم و کارم زودتر از بقیه راه بیافتد. من
همیشه توی ترافیک حق تقدم دیگران را رعایت می
کنم. من بدنبال راه
هایی که یک شبه
من را ثروتمند کنند نمی
روم. من حاضر نیستم که پا بر روی سر دیگران بگذارم تا خودم
پیشرفت کنم. من اگر کسی در حقم بدی کرد سعی نمی
کنم تلافی کنم برای دلیلش مراجعه
کنید به شعر کامل سعدی که می
گوید:
سگی پای صحرا نشینی گزید به خشمی که زهرش ز دندان چکید.
من درس
نمی
خوانم که مدرک بگیرم که فلانی برایم پارتی بازی کنه که بروم سر کار. بلکه درس می
خوانم که بتوانم برای جامعه
ای که در آن زندگی می
کنم مفید باشم. من دروغ نمی
گویم. من خیانت نمی
کنم. من هیچ وقت پیش بالا دست خودم چاپلوسی نمی
کنم و اگر کار
خطایی انجام دهد که به ضرر جامعه باشد به او تذکر می
دهم. من به اتفاقاتی که در
جامعه می
افتد حساسیت نشان می
دهم. من به دردهای همه مردم اهمیت می
دهم و سعی می
کنم که دردهای آنها را برطرف کنم و می
دانم که ممکن است روزی خود من و عزیزانم هم
به این درد دچار شویم. من بهترین
ها را برای فرزندان خودم می
خواهم ولی این بهترین
را به قیمت بیچاره کردن فرزندان دیگری حاضر نیستم به دست بیاورم.
حرف های قشنگی بود، نه؟ بک جورایی رویایی. شاید
هم فکر کردید این دیگه چه آدم جو گیر و احمقیه. ولی اعتراف می
کنم که من اگه
بخواهم لیست کارهای روزانه که واقعا انجام می
دهم را بنویسم دقیقا بر عکس دو تا
پاراگراف بالا می شود. البته شما را نمی دانم ولی فکر می
کنم توی ایران خیلی ها
شبیه من هستند. پس می
دانم که شاید اسم حکومت ایران از جمهوری اسلامی عوض شود و هر
چیز دیگری بشود. قشنگ
ترین اسم با بهترین قانون اساسی و همه چیز بهترین. ولی تا
موقعی که کرم از خود درخته، آش همینه و کاسه هم همین.
کرمکی
منبع
http://kermeki.mihanblog.com/post/9
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر بدهید